Zagerij de Kwezel NV - 002

Ik zal het maar meteen bekennen. Ik heb nog nooit een veertiger gevangen. En ja, ik schaam mij diep. Dit vertellen kost mij echt moeite, mijn vingers doen pijn bij iedere aanslag op het toetsenbord en mijn hoofd bonst als een malle. Ik heb nog nooit een veertiger gevangen. Het is er uit. Ik heb het gezegd. Het is officieel. Ik ben mislukt als visser.

Op het schoolplein zie ik altijd veel mensen die niet mislukt zijn als visser. Dat kan namelijk helemaal niet want ze vissen niet. Als je iets niet doet dan kan je er ook niet in mislukken. Ik zie hen graag als mislukt als mens. Vooral de platbebilde moeders die zich steevast ophouden op de smalste plek die toegang biedt tot het schoolplein kunnen op mijn afkeer rekenen. Is er soms iets met pronte borstjes dan is het een ‘nanny’. Ja, in zo’n buurt woon ik.

Natuurlijk zijn ook die platbilgorgels wel ergens goed in maar dit is mijn log dus enig gewauwel zonder nuance is wel op zijn plaats.

Er zijn maar twee dingen die in ponden worden uitgedrukt. Dat zijn vissen en pasgeborenen! En dus zijn baby’s cool. Een baby hoef je niet af te strijken, die schijt vanzelf wel. Maar iedere vroedvrouw heeft een weegzak en een unster. Ik vraag me af, zou er een onderlinge competitie tussen vroedvrouwen zijn? Wie heeft de dikste verlost? Geklatst? Is er een recordlijst? Vroedvrouwen zijn vrouwen die potentiële vissers zijn. Of visserinnen dan.

Misschien moet ik wel meer respect opbrengen voor mensen als vrouwen. Maar dat wil ik niet! Vrouwen zijn stom. Lekker maar stom. Hoe kan je een mens serieus nemen als dit mens een half uur kan lullen over niets? Communiceren, in mijn wereld, is het uitwisselen van feiten. Dat kunnen vrouwen niet. Zijpaden, gevoelens, emoties (God verhoedde!) maar nooit ‘to the point’. Net als vissers dus.

Vissers zijn vrouwen en vice versa. Lullen over van alles en nog wat. Beleving en gevoelens bepalen wat er gesteld wordt, feiten komen slechts zelden aan bod. Morgen ga ik met een rokje naar het schoolplein. Praat ik dralend over niets en positioneer ik mijn bips in de weg van mensen met een doel in het leven. En dan ga ik vissen. En dan vang ik een veertiger en dan ben ik goed. Het leven kan zo simpel zijn. Dat ik dit niet eerder heb bedacht!