Hoi! Een vis!

In barre tijden waarbij blanks niet afgewisseld worden door succesvolle sessies, is het voor het goede gemoed belangrijk om af en toe toch een vis te vangen. Op een appeltje-eitje-water of gewoon op de productieve voerplek van een vismaat. Dat laatste werd het.

En wat is dan logischer om bij Ole aan te schuiven? Die zit immers lekker te sleuren en is nooit te beroerd om een visje 'weg' te geven. Als ik gisterenmiddag op mijn fietsje en een tas vol proviand in de haven arriveer alwaar zijn boot ligt, voorspelt hij minimaal drie runs. Het wordt er één maar das nog altijd meer dan de diverse nullen van de afgelopen 2 weken die telkens mijn deel waren.

Een prettig knap spiegeltje van 17 pond wordt eenvoudig vanuit de rubberboot gedrild. En ook nog eens op een Christelijk tijdstip. Ik mag het eten maken (logo) en net na elven tukken we weg. Als ik om 5.45 uur wakker word om de blaas te legen, geniet ik even van de stilte om mij heen. Wat ben ik toch een bofkont! Dan slaap ik verder tot 9 uur en word simultaan wakker met Ollie. Ook wel eens lekker om zo lang te slapen! En, niet te vergeten, wel een vis gevangen! Daar kan ik wel weer een weekje op blanken...