Jantje 4 president!

We gaan naar Jantje. En we hebben een goed gevoel. Jantje is de naam van de plek. Waarom Jantje? Wel, omdat Thomas zo suf klinkt. Jantje dus. Ondanks alle blanks van de laatste weken hebben we een heel goed gevoel. En dat gevoel blijkt terecht.

We doen een korte dagsessie. Dat betekent 9.00 uur in en 15.00 uur de lijnen binnendraaien. Zes uurtjes karperjolijt dus. En we vermaken ons prima, vertellen elkaar anekdotes uit het verleden en geregeld krullen de mondhoeken omhoog. Een half uur na inwerpen is het echter plots de linkerstok van Boudewijn die onregelmatig begint te piepen. Terwijl hij naar zijn hengel sprint begint mijn rechterhengel ook herrie te produceren! Een dubbelrun?

We drillen allebei en voelen allebei een vis bonken. Maar er klopt iets niet! Na enig getrek en gedoe lijkt het wel of de lijnen verward zijn geraakt. Maar wie heeft nu de vis? We zullen er nooit achter komen want alles loopt hopeloos vast en na een kwartier zijn we genoodzaakt de boel stuk te trekken. Shit! Maar wel een run!

Een kwartier voor vertrek krijg ik een gillende run. Ik weet effies niet waar ik het zoeken moet. Kijk verdwaasd naar Boudewijns receiver maar het is toch echt mijn hengel die zwaar krom ligt te bonken in mijn minipodje. Dit is dus fijn. Ik sta met trillende benen te drillen. Het interesseert me geen moer of het ding 4 of 40 pond weegt. Deze moet op de kant, deze is voor ons goede gemoed. En het gaat goed, helemaal goed.

7,3kg en zeer welkom...
Het is geen buffel maar het is een vis. Een karper, onze karper. We kieken en filmen en als het beestje weer de stille diepte in verdwijnt, doen we een dansje van plezier. Ik weet het zeker! Het keerpunt is bereikt! Check het blog van Boudewijn voor een leuk filmpje!