Rode konen...

Er zijn mensen die voor hun lol het Pieterpad lopen. 492 Kilometer dwars door Nederland, van Groningen naar Maastricht. Ikzelf begeef me liever op het Peuterpad. Langs bekende slootjes, vaarten, poeltjes en andersoortige waterpartijen. In de hand een baitcaster, om de schouder een minitasje met wat baitjes, een tang, een camera en een meetlint.

In tijden van blanken is het heerlijk om je even af te reageren op wat roofvisgebroed. Even het carbon krom trekken en verder geen pretenties. Daar was Boudewijn ook wel voor te porren want net als ik vangt hij geen moer. Aldus komt het dat ik gisterenochtend oppik voor een ouderwets potje pielen. Ik heb besloten alleen maar bewezen plekjes aan te doen en zodoende durf ik de lat hoog te leggen. Vandaag gaan we voor 10 visjes.

Het is fris en helder, zonnetje erbij en eigenlijk zijn de omstandigheden niet optimaal. Dat we ook nog eens betrekkelijk laat starten kan vooraf al opgeworpen worden als reden dat we de 10 niet hebben gehaald. Wat we wel hebben gehaald is rode konen en 6 leuke vissen.

De start is goed. In 45 minuten liggen er drie 70-plussers op de kant. In dit tempo halen we de twintig wel. Maar helaas. Twee plekken blijven visloos en dan neemt Boudewijn de leiding over en doet een hatrickje. De afsluitende vis is een prachtige jongedame van 88cm, weggeplukt vanonder een vies laagje groen slijm.

Zo. Nu kunnen we met een gerust hart weer een keer of drie blanken.