Gruwelijk mooi!

Ik ben toe aan een horizon. Eventjes wat anders dan de Lijkengang. Ik hunker naar de Zoete Zee maar dat is logistiek niet handig voor een paar uurtjes hengelen. En dus kies ik voor een ander water waar de overkant met het blote oog maar amper zichtbaar is. Tenminste, met de kwaliteiten van mijn ogen dan.

 

 

Ole belt: ‘Doe je?’ Erg lang van stof is hij niet. Ik vertel mijn plan en hij vraagt of hij uit zijn werk even langs kan komen. Dat kan natuurlijk. Of ik effe een trui meeneem want hij komt in z’n werkkloffie. Ik neem een trui mee. Het zit allemaal wat tegen en dus kom ik wat later aan dan gepland. Een minuut later is Ole er ook. Onder zijn arm een bos hengels. Geen trui, wel hengels, typisch Ollie. Altijd de juiste prioriteiten stellen.

 

Ik links, hij rechts. Biertje, peukie en even genieten van een paar zwoele uurtjes. Ollies kanthengel heeft andere plannen en knalt er vandoor. Even is het spannend maar de hele dril duurt nog geen halve minuut. Een gruwelijk mooie spiegel is de haas. Een ‘bijna’-rijtje.

 

Wat een plaatje!

 

Even later vertrekt dezelfde hengel weer. Het is mijn beurt. Deze dril duurt beduidend langer, een minuut of zeven, het voelt goed. Voor het net schiet de haak los, we zien de schub wegflanken. De lengte valt tegen, had ‘m groter verwacht. Misschien dat er een pens onder hing? Het maakt niet uit. We paffen er nog maar eentje en als de hemel opeens zwart wordt pakken we snel in. De buit is binnen. Op naar het volgende avontuur!