Tweede Kerstdag - een filmpje

Op tweede Kerstdag taaide ik na de kerstbrunch af voor een paar uurtjes hengelen. Het werd een feestje. Check het filmpje... Natuurlijk in HD...

Kerstochtend - nostalgie in een notendop...

Er gebeuren momenteel mooie dingen in mijn leven! Na tig jaren heb ik opeens een P-vergunning en dat biedt perspectieven... Op kerstochtend ging ik op pad met de pen... Met mijn oude penhengel. Lees HIER het verslagje dat ik op Facebook plaatste... Klik door voor de hele foto...

Koude karpertjes - een filmpje

Een nieuwe videocamera... En dus een filmpje... Samen met Ran winterknollen tikken! Kijktip: zet 'm effe op HD... Veel kijkplezier!

Dolen...

Ik ben ietwat dolende. Ik ga wel vissen, best geregeld trouwens, maar een echt doel heb ik niet. Dat kan best lekker zijn hoor, vergis je niet! Zeker als je af en toe ook nog wat vangt, maar in mijn geval ligt het toch wat anders… ‘Seven’ komt niet echt van de grond, daar baal ik van. Het is een leuk project, maar de zin ontbeert mij nu gewoon! Ik heb besloten mij niet al te druk daarover te maken, het is immers een ‘meerjarenproject’. Onderwijl probeer ik het vizier weer scherp te stellen en te focussen op de zaken die mij plezier geven binnen de sportvisserij…

Nieuw PR snoekbaars!

Op 5 oktober 2004 ving ik tijdens het snoeken een grote snoekbaars, met 85 cm meteen mijn record, check het verslag van destijds HIER. Nu, 10 jaar en 1 maand later, ben ik weer aan het snoeken en weer vang ik een grote snoekbaars! Een nieuw PR! Maar er gebeurde meer…

Waar vissen om gaat...

Meestal slaat de ‘anti-zin’ eind juni toe. Dan ga ik lekker klooien op baars, snoekbaars, voorn, paling en wat er nog meer rondzwemt. Maar niet op karper, ik kan het dan niet meer opbrengen om op pad te gaan met een rodpod, om te gaan voeren, om onder een pluutje te zitten wachten. Dit jaar hield ik het vol, heel lang, met veel plezier welteverstaan. Maar vorige week was ik er klaar mee… Helemaal klaar. En dus ging ik wat anders doen, check het verslag…

Een bewogen zondagochtend...

Zaterdagavond ving ik een mooie snoekbaars op dood aas, thuisgekomen zet ik de foto's op de computer en Ran zit naast me. Hij kijkt zwijgend toe, maar ik zie zijn ogen glimmen. 'Ik wil ook zo'n ding vangen pappa, ik heb nog nooit een snoekbaars gevangen!' Het klinkt bijna verwijtend. Zondagochtend gaan we op pad, het doel? Snoekbaars, wat anders! Dit is wat geschiedde...

Project 7 - introductie

Een nieuw project, een nieuwe uitdaging. Ik ga proberen het uit te leggen, het is feitelijk heel eenvoudig, maar ik wil ook de redenen uit de doek doen. Dus plof in de zitzak met je Ipad en struin even met me mee op zoek naar nieuwe uitdagingen…

Buffalo soldier...

‘If you know your history,

Then you would know where you coming from’ 

Ik ben een klojo. Onthoud dat, ik kom er op terug. 22 Augustus plaatste ik de laatste update hier op Nat Vlees. Dat is bijna 2 maanden geleden. Dat is een schande, onthoud dat ook. Op Facebook plaats ik zowat dagelijks iets. Meestal iets vlaks en inhoudsloos, heel soms wat dieps. En ondertussen vergeet ik Nat Vlees, dat is dom, onhandig, onverstandig en eigenlijk gewoon onbeschoft. Een bloemlezing met 11 mooie foto’s en mijn Nat Vlees plannen voorde komende tijd, lees je even mee?

 

Rock on!

NatVlees een beetje aan uitdrogen, het is een soort van ‘Beef Jerky’ aan het worden. De reden? Ik heb het een beetje druk, daarover later meer, eerst terug naar de basis. Wordt er nog gehengeld? Ja, er wordt nog gehengeld. Minder vaak als voorheen, maar grappig genoeg ben ik efficiënter bezig dan ooit tevoren…

 

Drillen in het kwadraat...

We schrijven afgelopen dinsdag. Na een dag keihard beuken voor het PeuterFonds en ons binnenkort te lanceren bedrijf, besluiten we de laatste uurtjes van de dag aan het water te spenderen. Op een stek van Tsak, oftewel de Tsakstek. Hier wat er gebeurde…

Ben je daar weer maatje?

Vorige week was ik ziek. Dat had ik goed gepland want op zowat ieder front was op dat moment de druk van de ketel. Eindelijk weer eens een paar dagen achter elkaar hengelen dus! Maar nee, een smerig virusje had bedacht zich tijdelijk te moeten vestigen in mijn goddelijk lijf en dus hing ik niet in mijn reclining carpseat, maar lag ik zielig snotterend in bed. Op dag 7 was ik er klaar mee, kickte de butt van de ongewenste invader en ging vissen. Het werd een leuke sessie, eentje met een bijzondere wending…

 

Der Barschmeister has entered the room!

‘Hij is supersterk, help, HELP pappa!’, dat zijn de woorden die mijn oren bereiken, direct weet ik dat er iets bijzonders aan de hand is. Ik draai me om en zie mijn Grote Kleine Man met een vervaarlijk kromme hengel staan, het is een karperhengel met een testcurve van 2,75 lbs. Niet bepaald een fijnzinnig baarshengeltje dus, maar we gingen maar kort en deze stond opgetuigd in de schuur. Dan springt de hengel recht, los! Ik ben er zieker van dan Ran, dit was een beuker! We vissen door. Nog niet wetende dat deze zaterdag 7 juni een memorabele dag zal gaan worden…

 

Van dwergen, snorren en vis...

‘Pas de vancances de poisson en France, mais bien sûr la pêche!’ Aldus mijn steenkolen-Frans… Oftewel; ‘op niet-visvakantie naar Frankrijk, maar natuurlijk wel hengelen!’ Op zich heel logisch. Klik door voor wat leuke foto’s en bijbehorende tekstjes…

 

 

Peuterstrijd in Mokum...

Zondagmiddag 4 mei, Ran loopt te scheppen in de tuin, naast hem een emmertje. ‘Wat ben je aan het doen man?’ vraag ik hem terecht, ‘we gaan vissen pappa’, luidt zijn nog logischere antwoord, ‘we gaan een wedstrijdje doen’, vervolgt hij. En zo geschiedde…

 

Een rig-rookie!

Mijn momenteel drukke leven ten spijt, moet ik af en toe gewoon achter de stokken zitten. Recreatief of hardcore stoere dingen doen, ik vind het allebei leuk. Met zoonlief op pad of ouderwets de lat te hoog leggen en geen moer vangen. Bijna geen moer dan, de aanhouder wint, het cliché is waar. Lees maar verder...

Samen drillen is pret voor twee!

Afgelopen zaterdagavond. Ik bel Bob, de vader van Jan. Jan zit in hetzelfde E-voetbalteam als Ran (Kleine Grote Man) en is gek op vissen. Vorig jaar had ik hem een grote snoek beloofd, helaas kwam het er maar steeds niet van. Ik bel Bob en zeg 'morgen vissen?', Bob is niet zo moeilijk en zegt eenvoudigweg 'ja'... En dus gaan we vissen. Op een geheime plek welteverstaan! Een plek met vangstgarantie!

Moviestar!

Het is dinsdagmiddag, de telefoon gaat, het scherm zegt ‘Kraal’, als ik opneem hoor ik ‘Rolf? Marco! Wat doe je donderdagmiddag?’ Ik hou wel van mensen die direct te zake komen. ‘Ik zit met Ed bij Zapp Kids, kan jij bij Tijd voor Max gaan zitten, je kan toch ook wel lekker lullen?’, het is meer een statement dan een vraag. Dan begint de poppenkast pas echt…

Met een plaat voor de kop...

En weer een beurs ‘plat’! Na Carp Zwolle, Carp Italy, diverse open dagen van winkeliers, stond ik van het weekend maar weer eens op de Visma. Het jaar is nog geen 100 dagen oud en daarvan heb ik er inmiddels 10 op beurzen doorgebracht. En dan te bedenken dat ik al een tijdje ‘beursmoe’ ben… Enfin, wat moet, dat moet en dus zeur ik niet. De vier uurtjes grachtenkarperen met Tsak gisterenavond kwamen echter als geroepen, even chillen, even drillen…

 

Van vlekken en schubben...

Het is wel duidelijk inmiddels dat mijn vissershart niet ligt in parkwateren, zwaarbeviste putten en slome vaartjes en kanaaltjes. Mijn hart gaat harder slaan bij de gedachte aan een vis die naast boilies ook kilometers vreet. Eentje die niet bang is om z’n hoofd te stoten aan een cruiseschip of een rondvaartboot. En dus vis ik aan de grachten in Amsterdam en af en toe op ‘De Zoete  Zee’. Met enige fantasie kan je wel raden welk water ik daarmee bedoel. Vijfentwintigduizend hectare aan water, beroepsvaart, jetski’s, stropers (legaal en illegaal) en vooral veel mogelijkheden om lekker op je bek te gaan. Gisterenochtend ging ik voor de eerste keer dit jaar naar ‘De Zoete Zee’, ik was niet lekker, helemaal niet, maar wat ben ik blij dat ik toch ben gegaan… Een verslag…

 

Hop, hop, hop!

Brughoppen in het Centrum van Amsterdam, of vlak aan de rand, lijkt een passie binnen mijn visserij te worden die de bovenhand gaat voeren. Op dit moment is mijn chronisch tijdgebrek ook zeer zeker debet aan het feit dat ik vaker korte sessies in de buurt van huis doe dan dat ik er op uit trek, uren in de auto zitten kan ik me helaas voorlopig niet permitteren. Vandaag waren er twee bruggen aan de beurt...

Tot dan! Of tot later...

Ik ben er ‘even’ uit! Altijd prettig om zo’n blog-loze periode in te lassen. Op 1 maart ben ik er weer. Of niet… Lees voort!