Oldskool peuteren...

Ik heb heel veel vismaten gehad. Soms slechts voor een enkele sessie, vaak voor een project. Op uitnodiging of zelf-uitgenodigd. Ik vind het nog steeds leuk om af en toe met iemand ‘nieuw’ een potje te gaan hengelen. Wat nog leuker is om weer eens met iemand op pad te gaan waarmee ik jarenlang gestruind heb. Gisteren the revival met Dr. Dré.

Met André heb ik zo’n beetje alles gedaan wat ik op visgebied leuk vind. Begon het met snoeken, direct gevolgd door karperen, daarna was het vooral de baars die het, voordat we elkaar uit het oog verloren, moest ontgelden. Zo ook gisteren. Gewapend met een doos shads en wat wormen werd het een paar uurtjes ouderwetse peuterpret!

Ik heb een tip gehad over een sluis. Daar schijnt heel veel baars en witvis te ‘hangen’. Dat is dus de eerste plek die we aan doen. En inderdaad! Het bulkt van de baars. Niet heel groot maar wel veel. Het water is glashelder en drie meter diep, de bodem is duidelijk zichtbaar. De eerste vissen zijn al snel de haas op de shad, maar dan! Eindelijk zie ik met mijn ogen iets wat ik al heel lang vermoedde. Na een paar vissen gevangen te hebben tonen de overige (paar honderd!) baarzen geen interesse meer voor het rubber. Instant-conditionering? Echt heel bizar en het overdenken waard voor wanneer ik weer ergens vis waar het doorzicht nul is. Tijd voor een test.

Ik knip de shad van de lijn en monteer een enkele haak en prik daar een worm op. Freelinen op baars! Nu maakt het niet meer uit waar ik ingooi, iedere worp is raak. Het is prachtig om te zien hoe de baarzen om de worm vechten. Zelfs na 10 vissen treedt er geen dressuur op. Maar genoeg is genoeg, we willen grotere vissen. En dus taaien we af. Op de twee volgende plekken blijven we ook maar kort. We vangen snel vis maar het formaat blijft achter. Dan maar ergens heen waar het water troebel is.

Ik besluit ook hier te gaan freelinen, ik vind het gewoon heel lollig om te doen. Door de hoofdlijn door mijn haar te halen, komt er een laagje ‘vet’ op waardoor deze blijft drijven. Met de worm op de bodem fungeert deze vette lijn als waker. En het werkt als een tiet! De ene na de andere wegloper en diverse vissen van rond de 30 centimeter. Het is spannend dat freelinen, als er een baars in de buurt is dan gaat-ie voor de bijl, geen baars die een worm laat liggen. Pang!

1 van de 39...
Uiteindelijk sluiten we de paar uurtjes oldskool peuterpret af met 39 baarzen. In vakjargon wordt dat ook wel een ‘prima potje klatsen’ genoemd. Als ik om 15 uur op het schoolplein sta en mijn ‘andere’ leven weer binnenwandel, besef ik het me weer. Peuteren is tof!