Witjes, karpers en snoek!

Wat heb ik een leuke dag gehad! Echt een topdag! Ik heb vandaag dikke voorns, karpers en een mooie snoek in mijn handen gehad. Hoe dat allemaal zo kwam kom je te weten wanneer je doorleest…

Vanochtend rij ik naar huize Boudewijn. Aldaar pik ik vismaat Andres en eerdergenoemde op. Het eerste doel vandaag is het tikken van witjes. We weten wel een plekje en daar staan we dan. Drie volwassen kerels met een torrenpikker, een lijntje 12/00 en een haakje 16. Een snee brood maakt het verhaal compleet. We klooien een uurtje en zijn dan ruim 30 voorns rijker. Die gaan de vriezer in. Waarvoor? Dat mag je raden. Opvallend was trouwens het formaat van de witjes, Boudewijn wist een dikke dertig-plusser te vangen en de rest ging aardig die kant op. Enfin.

We stellen de TomTom in en scheuren richting een haventje in Naarden. Daar is Joris bezig met een uitzetting van spiegelkarpers. De haven dient als distributiepunt voor wateren in de omgeving alsmede Amsterdam. Ik heb mijn vehikel aangeboden om een partijtje richting Mokum te brengen. Het blijken vrij forse vissen te zijn en met een iets minder spectaculaire beschubbing dan een paar weken geleden. Maar wel met een ‘hoge’ nek. Ook leuk!

Timon, Flevo-Arie en Andres...

Samen met Andres en Boudewijn zetten we onze partij uit en dat gaat van een leien dakje. Om 14.00 uur zijn we zodoende alweer bij Casa B’wijn. Wat nu? Andres moet nog wat doen en Boudewijn is rozig van de warmte in de auto geworden en verlangt naar een grotemannentukje op de ‘couch’. Ik moet vissen! Ik snatch een takel van Boudewijn en pak een fikse voorn. Eentje moet genoeg zijn.

Ik ben weer alleen. En ik probeer mijn laatste aanwinst uit. De driedelige Screaming-Devil, of, zoals wij het ding noemen, een gillend wijf. Nou kan je zeggen van die Simonsz wat je wilt maar fuk-a-duk! Wat zwemt dat ding gruwelijk mooi! Als snel heb ik een volger. Volger? De vis zwemt gewoon de hele tijd achter het plastic aan terwijl ik driftig 8-jes ‘trek’, minutenlang. Maar happen? Ho maar. Dan herinner ik me de voorn!

Met een arterie tang prik ik wat gaten in de pens (zwemblaas) zodat de vis zinkt onder het gewicht van de takel. Ik heb geen dobber en laat de voorn dus zakken alwaar ik de snoek voor het laatst heb gezien. Het water is helder en ik zie op een meter diep de voorn liggen. En binnen 15 seconden zie ik een schaduw over de voorn schuiven! Echt heel snel, ik sta te hypen en ben klaar om te rammen. Maar deze keer weet ik mezelf in te houden. De voorn verschijnt weer en ik zie nu duidelijk dat de snoek de voorn bij de kop pakt en naar binnen werkt. Wat een ontzettend gaaf gezicht. Als de staart van de voorn nog juist zichtbaar is, draai ik strak en beuk. Hangen!

Eindelijk weer een vis en dan ook nog eens op deze manier. Met 86cm ben ik heel tevree, daar kan ik wel weer een paar dagen op teren…

Op zicht gevangen...
Ik heb nog een paar nieuwtjes te melden maar die bewaar ik voor een volgende update. Ik zeg: ‘Tot dan’…