Een half dozijn...

Een rare dag altijd die tweede Kerstdag. De afgelopen 10 jaar is het inmiddels traditie geworden om in de ochtend te snoeken. Zo ook deze keer. Twee keer wist ik op 26 december een 110+ te klatsen en het zou lekker zijn om de hattrick compleet te maken. Het liep iets anders…

Allebei een hengel met een dode voorn en een stevige jerkstok met kunstaas. Das de uitrusting die het hedenmorgen moet gaan doen. De plek? Daar waar Boudewijn een zwijn van een snoek een fuut heeft zien snatchen. Voor het gemak bepalen we de lengte van deze vis op anderhalve meter. Dat praat wel zo makkelijk, nietwaar?

Ik zweet me helemaal suf in mijn warmtepak, de thermometer in de auto geeft op een bepaald moment 15 graden aan! Wat nou strenge winter? Twee uur lang waaieren en de doodaashengel steeds verleggen levert precies niks op. We hebben nog een uurtje en besluiten alle principes aan de kant te trappen en uit te wijken naar een ’zekerheidje’, maar wel eentje met beduidend kleinere visjes.

Vakkundig weet Boudewijn een 50-er om zeep te helpen en ikzelf vergeet aan te slaan als ik een ranke tachtiger (of zoiets) mijn aas zie pakken. We zijn lekker bezig. Ik overhoor een gesprek tussen drie oude baasjes dien het over ons hebben: ‘Is dat een echte vis?’, de man heeft het over mijn voorn, ‘ja, maar wel een dooie, mag niet meer hè!? Levend aas, pakken ze al je spullen af, kan je mooi de bietenbrug op’. Ik grinnik en haak een mooie tak direct gevolgd door een welhaast nog vettere Jumbo-tas. Top. We nokken, er moet kerst gevierd worden.

Mijn 2e Kerstavond vindt plaats bij de schoonouders. Die wonen nog steeds aan het watertje die ik ooit eens het P’slootje doopte en waar ik iets van 10 jaar gelee ontdekte dat er veel en vooral ook (betrekkelijk) grote snoek zwemt. Inmiddels is het slootje goed naar de kloten geholpen door diverse domme internetpublicaties en vis ik er eigenlijk niet meer. Ruim 200 snoeken wist ik er te vangen waaronder 25 negentigers en 1 vis van 102cm. Niet rot voor een water waar je met wind mee over heen kan pissen! Enfin, laat ik nou (stomtoevallig!) een hengel achterin hebben liggen! En kunstaas, en een fototoestel, en een tang en een meetlint. Das toch mazzel…

Met de polaroid en het laatste beetje zonlicht loop ik langs de sloot, ik heb anderhalf uur voor ik terug dien te zijn. De eerste 200 meter zijn kneppelhelder en ik zie alles. Of beter, ik zie geen moer. Dan uit het niets betrekt het water een beetje en direct zie ik een dikke kolk. Deze vis weet ik in het donker, op de terugweg, te verspelen. Das jammer want voor mijn gevoel was dit een beste vis. Ik vis met de Sandra, de HotDodo en een tandemspinner, om en om. De tactiek is eenvoudig, inwerpen, keihard binnen draaien en kijken. Springen er witjes? Dan waaieren met die handel. Geen witjes? Doorlopen.

Het werkt supergoed. In een half uur tijd krijg ik 8 volgers waarvan er 5 vijf blijven hangen, allemaal zo rond de 70cm. Eén van de gemiste aanbeten volgde direct nadat ik een blaadje van de Dodo afprobeerde te halen door met het ding op het water te slaan. Ik weet niet wie harder schrok, de snoek of ik? Dan nader ik één van de gekende hotspots. Ik vang er niets en het valt me op dat het water hier nog iets minder helder is. Zou het daar aan liggen?

De eerste, een aardige meneer wilde wel even kieken...
Verderop staan nog twee vissers. Zij hebben ook wat vis gevangen, vanaf 11.00 uur, maar klaarblijkelijk ben ik net begonnen op het moment dat de vissen zijn gaan azen. We praten kort en passeren elkaar dan, meteen vang ik een weer een visje. Een echte hork met overal deuken en krassen. Ik ben er wel klaar mee en wandel terug. Hier en daar nog een worpje en twee missers maken de dag compleet.

In de schemering weet ik mijn tandemspinner nog in een tak van een eik te parkeren, zo’n 2,5 meter hoog. Ik loop een kwartier te kutten met de Jaza-M en weet uiteindelijk het ding te ‘redden’. Daarbij breek ik nog net mijn hengel niet, zo hard moet ik trekken om de lijn strak te houden om de kunstaasredder überhaupt in de buurt van de wartel van de onderlijn te krijgen. Geseik maar eigenlijk hoort dit gewoon erbij. Met een vieze grijns en dito klauwen loop ik even later het huis binnen en kan direct aan de varkenshaas. Lekker! Knor…