Scream Baby!

Na ruim 5 jaar onderhandelen was het dan eindelijk zover! Twee dagen gelee ging ik met zweet in mijn oksels en klamme handjes naar het ‘special-deliveries-depot’ van de Douane. De bestelling van ScreamBaits was eindelijk gearriveerd!

Ieder zichzelf respecterende karpervisser is natuurlijk op de hoogte van ScreamBaits. Op internet is er weinig over te vinden, kwade tongen beweren zelfs dat het bedrijf helemaal niet bestaat. Want hoe kan een boilie instant succes garanderen? En daar wordt dan ook nog eens een maximale wachttijd van slechts 15 minuten aan verbonden. Ongeacht het weer, ongeacht de bezetting.

Mijn pakket meet 50cm in het vierkant. Een enorm pakket voor slechts één boilie. De verklaring is al even begrijpelijk als logisch. De aantrekkingskracht van een ScreamBait-bal is zo groot dat ieder levend wezen er zich blindelings op wil storten. Aldus dient de verpakking gegarandeerd smaakdicht te zijn. 47 lagen verpakking later en daar is het kleinood. Bijna meteen wil ik het in mijn mond steken. Daar heb ik rekening mee gehouden door voor de laatste laag 3 stroopkoeken in mijn mond te proppen, dat stond in de gebruiksaanwijzing.

De bal aan de hair rijgen is lastig, vogels zitten op mijn schouder en eenden rijen tegen mijn been. Een hond probeert zich los te trekken van zijn baasje. Plons! Ik lik mijn vingers af, wat is dat lekker! Geen tijd om na te denken want de rig bereikt de bodem nooit, is al gepakt, wat gaat dat hard!

Toch nog een karper! Dankzij ScreamBaits. Ik had deze prachtige spieg op een driedelige pike-uitvoering.

PS: Het zal me toch niet gebeuren dat de laatste karper van 2011 een valsgehaakte is? Damn! Des te meer reden om de komende twee dagen het gaspedaal in te drukken en volgas te gaan!