Wolhandig...

Wat een jakkesweer! Meestal ben ik blij als het regent en waait maar van dit geseik uit het oosten word ik een beetje mies. Maar ja, jakkes of niet, het vissen moet door. Heel vroeg ging ik vanmorgen op pad, zonder al te veel hoop…

Met de toffe shelter van Boudewijn verwacht ik mezelf enigszins te kunnen beschermen tegen de snijdende wind en de miezerige buitjes. Het is nog immer donker als de boel gereed staat en de liter koffie wordt aangebroken. Wat is dat toch een mooi moment. In de verte raast de drukke wereld voorbij, vol gas naar de dichtstbijzijnde file. Ook een leuk leven…

Hard werken dat sportvissen...
De krabben zijn weer online en dat betekent dat de rigs ieder uur ververst dienen te worden. Zo gebeurt er tenminste nog wat. Het is dus één en al misère op het drilvlak. Des te meer reden om morgen weer te gaan, maar dan een avondsessietje… Het net moet en zal nat worden!