Zoals inmiddels bekend is er afgelopen woensdag een vis gestrikt. En wel binnen een kwartier na inwerpen. Opvallend genoeg is de helft van alle vissen gevangen binnen een half uur na ingooien. Dat lijkt mooi maar maakt geeft toch te denken. De spiegel van Boudewijn lag duidelijk op het voer, de mat lag vol en bij het afstrijken kwamen er dikke worsten boiliedeeg uit de vis. Stof tot nadenken: Ligt er nou echt steeds maar eentje uit te buiken? Jagen we andere vissen weg tijdens die eerste dril? Waarom vangen we niet bij iedere sessie een vis binnen het half uur? Voeren we te weinig en zijn de vissen doorgezwommen? Of teveel? Of? Of? Of?
Maar goed, er is weer een vis gevangen. Wij blij. Het wordt nu de hoogste tijd voor een serie zolang de watertemp nog in de dubbele cijfers verkeert.
Vanmiddag dan. Ik haal Boudewijn op, we rijden naar het water, laden de boel uit. Afijn, het bekende riedeltje inmiddels en om 13 uur ligt alles gereed. Uiteraard zijn we de eerste 30 minuten scherper dan ooit. Er gebeurt niets. En dan kom ik plots tot de ontdekking dat ik eigenlijk nog een afspraak heb. Shit! En komt het dat ik na een krappe twee uur hengeltijd de boel weer in pak en Boudewijn achterlaat.
Wel, toch een frisse neus. De volgende sessie moet er maar weer eens geramd gaan worden.
Zo is het! Tijd voor wat nat vlees in de knuistjes!
BeantwoordenVerwijderen