Zagerij de Kwezel NV

Wat een week, wat een week. Het was een topweek maar ik ben blij dat-ie over is. Mijn todo-lijstje groeit allengs en ik begin me bijna zorgen te maken of ik deze week alles wel af krijg. Niet jouw probleem, wel de mijne. Genoeg gezeur, even wat anekdotes en de plannen voor de komende 7 dagen…

Vandaag heb ik twee keer gevist. In de ochtend op karper, in de middag op snoek. De karper liet het afweten, de snoek niet. Het was een hele uitdaging om op pad te gaan hedenochtend. Met iets teveel drank in de bips vond ik mijzelf niet echt gemotiveerd. De vette lappen lonkten harder dan ooit en zelfs een pot verse koffie kon mij niet tot veel inzet overhalen. Toch ging ik, want ik wilde vissen. Dat begrijpt toch iedereen?

Gisterenavond had ik een gesprek met een hardcore non-believer. Tijdens een feestje vroeg hij mij wat ik deed en wat mij bewoog in het leven. En dus ging het al snel over vissen. Hij vond dat vissen maar moest stoppen. Dat mag hij vinden maar hij maakte de fout te trachten mij te doen inzien van al het kwaad dat ik, en alle andere vissers, aanrichten. Dat had hij niet moeten doen.

Ik kon niets anders dan hem op zijn mindere kanten te wijzen. Kanten waar de samenleving echt heel hard onder lijdt en waarbij de gruwen die wij als vissers klaarblijkelijk aanrichten, volledig bij in het niet vallen. Het werd een geanimeerd gesprek en de hangende schoudertjes van mijn gesprekspartner deden mij na afloop van de vurige discussie oprecht goed. Als je zoveel van de natuur houdt dan ga je toch lekker op een wortel zitten? Blergh!

Het is waar. Een vis is niet gemaakt om een stuk gehard staal in zijn bek gepompt te krijgen. Maar als je denkt dat dat het enige is waar vissen om gaat, dan wordt het hoog tijd dat je eens de moeite neemt om je te verdiepen in de materie. Maar dat is vaak te veel gevraagd. Jammer.

Morgen ga ik vissen. Ik heb een zak gehakte haringen klaar liggen en wat grote spieringen. Of het wat wordt? Geen idee maar ik heb er wel ongenadig veel zin in. De rest van de week kom ik niet meer buiten want dan moet er gewerkt worden. Ook leuk. Toch?