Ik zit op de fiets. Voor mij zijn twee jongedames aan het
joggen. Allebei hebben zij oordopjes in, muziek waarschijnlijk. Als ik hen
passeer hoor ik hen luid converseren. Luid om boven de muziek uit te komen.
Kunnen vrouwen dan werkelijk nooit eens een niet praten? Ik verbaas
mij.
Ik nader een rotonde, van links komt er een Audi aan, ik
rem af. Hij slaat rechtsaf zonder richting aan te geven, ik had door kunnen
rijden. Waarom? Ik verbaas mij.
Ik zit te vissen. Een vrouw komt aangelopen, voor haar
uit loopt een hond. De hond heet ‘Koosje’, Koosje heeft schijt aan zijn baasje
want Koosje doet gewoon wat Koosje belieft. In de rechterhand van de vrouw zie
ik een riem. De vrouw gilt, schreeuwt en jankt; ‘Koosje, hier Koosje, ik roep
je toch Koosje, kom dan gewoon!’ Ik ver baas mij. Waar is die riem toch voor?
Ik rij op de A10, het regent hard, heel hard. Zo hard dat
de weg bijna niet zichtbaar is, niet de weg voor mijn neus, laats staan de
banen links en rechts. Van rechts wil een taxi invoegen, een zogenaamde
‘professioneel bestuurder’, hij heeft zijn lampen niet aan en terwijl hij met
120 rechts voorbij knalt zie ik nog net dat hij zit te bellen. Ik verbaas mij.
Ik zit op FaceBook. Ik zie iemand, links en rechts, de
naam van het water waar ik zo lang heb gevist, waar ik zo veel mooie momenten
heb meegemaakt, waar zelfs nu nog mijn PR rondzwemt, het water dat ik al die
jaren geheim heb weten te houden voor de grote, boze buitenwereld ondanks mijn
vele verslagen er over, gewoonweg keihard benoemen op van allerlei openbare
profielen. En straks janken dat het te druk is geworden? Ik verbaas mij.
Ik verbaas me dagelijks. Vaak in de supermarkt, geregeld
in het verkeer en op het voetbalveld. Dat ik mij vooral verbaas aan de
waterkant is logisch, daar spendeer ik immers mijn meeste tijd. Maar ik verbaas
mij slechts, ik irriteer mij niet. Niet meer, ik ben bedaard. Ik verbaas me. En
dat is best wel irritant.
Ik verbaas me dat er toch nog mensen zijn die zich ook verbazen. Leuk stukkie Rolf! Waar blijft dat andere stukkie (vlees)?
BeantwoordenVerwijderenVerbaasd mij niet dat jij je hart even lucht;)
BeantwoordenVerwijderenIk verbaas me soms dat sommige mensen mooi kunnen tekenen of schilderen of mooie stukjes tekst uit hun mouw kunnen schudden, hier kan kan ik jaloers op zin :-)
BeantwoordenVerwijdereneh
en zo is het
BeantwoordenVerwijderenDe maatschappij is en wordt steeds egoistischer, dat is de oorzaak. "Ik doe wat ik wil en als je daar last van hebt is dat jouw probleem." Komt ook niet meer goed, vrees ik.
BeantwoordenVerwijderenEen wereld zonder verbazing zou ook zo saai worden, :)
BeantwoordenVerwijderenff je gal spugen mooi zo ,ik snap helemaal wat je bedoeld .maar vergeet niet dat er ook nog mensen zijn die je wel je successen gunnen en ook meeleven met de mindere tyden .je profiteurtjes liggen altyd op de loer helaas.hou vol ouwe ,zie je aan de waterkant groet fons
BeantwoordenVerwijderenIk mis er eentje Rolf.
BeantwoordenVerwijderenBij het zien van dat ene, toen was ik en volgens mij jij ook pas echt verbaasd - hooftlampje ! :)
Groetjes Sander
ik verbaas me ook ....
BeantwoordenVerwijderenik erger me nog meer......
op de snelweg bijt ik stukken uit mijn stuur....
ze zeggen de wijsheid komt met de jaren....
jij bent dus al wijzer want jij bent al ouder als ik.....
ouwe rups!!!
heerlijk stukkie weer,
groet,
pATRICK
gewoon 'n keer flink er op los schelden, 't helpt geen moer en 't lucht ook nauwelijks op maar dat bejaarde bedaarde gedoe is inderdaad best wel irritant, en dat verbaasd me nix.
BeantwoordenVerwijderenTja hele herkenbare situatie's, waar we helaas bijna elke dag mee te maken. Ik irriteer me in ieder geval er wel nog vaak aan. Maar daar heb jezelf eigelijk alleen maar mee. De tegenpartij stoort zich zeer zeker niet aan zijn of haar gedrag. Grt Gauke
BeantwoordenVerwijderenPas geleden heb ik je boek aangeschaft, en het was verbazend goed, wat zeg ik fantastisch!
BeantwoordenVerwijderenEn af en toe seiken is best lekker.