Evenwichtig gekarper...

Ik ben in een flow. Hoe weinig productief het jaar op gang kwam, hoe goed het nu gaat. Aan de inzet is niet veel veranderd, ik blijf investeren. En dat die investering zichzelf een keer uitbetaalt is terecht en eigenlijk ook niet meer dan logisch. Het leven is immers in evenwicht, you get what you deserve. Uiteindelijk dan. Deze keer maar weer eens een dubbelverslag, maar eerst een korte uiteenzetting over mijn huidige situatie…

Het is je wellicht opgevallen dat de frequentie van het aantal updates alhier drastisch is gedaald. Al drie weken geen P’logs en ook het aantal visdagverslagen blijft achter. Dat heeft niets te maken met dat ik niet zou vissen, dat doe ik wel. Om de boel een beetje up to date te houden ben ik nu voor de tweede keer in korte tijd genoodzaakt een dubbelverslag te plaatsen! Het heeft meer te maken met andere bezigheden die mij momenteel bezet houden. Zo heb ik een paar mooie schrijfopdrachten gekregen. Nu is schrijven mijn hobby en gaat het mij ook nog eens redelijk gemakkelijk af. Echter, na een paar uur op het toetsenbord geramd te hebben, ben ik er wel weer klaar mee. Dan ontbreekt de lust om nog een verslag of een P’log in elkaar te flansen. Daarnaast ben ik op dit moment druk met de opstart van een nieuw bedrijf. Daar kan ik nu nog niet zoveel over zeggen behalve dat ik er enorm veel zin in heb. Kortom, als ik moet kiezen tussen vissen en het plaatsen van updates in de schaarse vrije uren die ik heb, dan is de keuze snel gemaakt. Dat zal je vast begrijpen. Tot zover, nu het dubbelverslag! 

Vorige week ergens. De zon piept net over de horizon wanneer ik mij in mijn waadpak hijs en het water in wandel. De hersens werken nog maar op halve kracht, dat is voldoende. Instinctmatig bouw ik rap de boel op en na een kwartiertje zijg ik tevree in mijn groene stoeltje. Het water is glad, de vele koeten duiken niet, ze dobberen wat. Het is allemaal vrij surrealistisch, alsof ik naar een levend schilderij zit te kijken dat net als mij nog niet helemaal wakker is. De koffie belandt in mijn schoot als geheel onverwacht de serene ochtendrust bruut wordt verstoord door het gejank van de middelste Fox. Een run binnen een kwartier. Lekker bezig. 

De koeten kijken mij licht verontwaardigd aan als ik mijn bonkende hengel uit de pod pak, ze zoeken het maar uit. Ik dril met veel genoegen, soms weet je van te voren al dat het goed gaat komen. Toch zwemt de vis zich nog een paar keer vast in wat onderwatervegetatie, het deert niet want na 10 minuten schep ik een mooie schub. Lekker ruig beest!

 Niet helemaal perfect, maar zeker goed genoeg...

 

Na de foto’s besluit ik wel weer klaar te zijn. Ik ben inmiddels helemaal wakker en bedenk mezelf dat er nog een hoop werk ligt te wachten. Met die gedachte zit ik niet meer lekker. Daar word ik onrustig van en dat is niet oké als je chill wilt vissen. Ik pak in en ga naar huis.

 

Lekker ruig... 

De volgende dag dan. Tsak gaat weer gezellig een ochtendje mee. Hij vist naar rechts. Van rechts komt de bulk van de vis de afgelopen twee weken, zeker 75%. Ik vind het wel goed, laat hem maar lekker drillen en genieten. Het duurt een uur maar dan is het ook goed raak. Mijn Chinese vriend weet haast niet wat hem overkomt, de vis trekt alle registers open en ik zie het allemaal gebeuren. Prachtig om iemand zo geconcentreerd, bijna verbeten, te zien drillen. Twintig minuten duurt het en dan valt het doek voor de karper. En terecht!

 Tsak in actie...

 

De buit is binnen!

We vissen nog twee uur door. Juist als we besluiten op te ruimen, krijg ik nog een aanbeet. Het eerste schot is gruwelijk hard maar als ik de slip dichtdraai bemerk ik al vrij snel dat er van enige massa geen sprake is. Twee minuten later ligt er een schubje in het net, het lijkt wel een kopvoorn! Helaas is de foto niet geschikt voor publicatie dus gebruik je fantasie maar! 

Na deze sessies is er alweer diverse keren kort gevist en gevangen. Een paar mooie vissen vonden mijn mat. Daarover op een ander moment meer. Voor nu; een fijn weekend en vang een dikke!