Ik bespeur bij mijzelf het laatste half jaar een steeds grotere
terughoudendheid wat betreft het delen van verhalen en foto’s als het op vissen
aan gaat. Alhier op NatVlees maar ook op Facebook. Analytisch als ik ben
probeer ik daar al enige tijd de reden van te achterhalen. Ik kom er niet echt
uit, heeft het met leeftijd te maken? Of omdat ik eigenlijk alles wel een
keertje heb be- en geschreven? Hunker ik naar lekker anoniem vissen? Of word ik
moe van al die bewijszieke vissertjes die alles maar online gooien om zodoende
hun lege bestaan nog enige betekenis te geven met een hoop duimpjes ter
compensatie van een ondermaats geslacht? Hoe dan ook, ik blijf wel wat posten,
maar het zal slechts een fractie zijn van wat er werkelijk gebeurt in mijn
leven als liefhebber van al het onderwaterbroed dat ons Neerlands nat biedt.