Even lucht...

Gedvergerriejesses! Ik heb de niegus in mijn lijf als ik naar het water vertrek. Dat heeft niets te maken met het vissen, meer met alle frutflutprut-dingetjes die er nog op mijn lijstje staan. Allemaal bureaucratische zeurdingen, nu wil de belastingdienst weer opeens dat ik bewijs dat mijn kilometers naar de diverse visstekken echt onder ‘werkmeters’ gevat kunnen worden. Een simpel ‘Ja jonguh!’, volstaat niet. Bah!

Ik schud het van me af en trek mijn waadpak aan. Ik kan dingen vergeten voor een paar uur, dan komen ze weer terug. En dus stap ik opeens best goedgeluimd het water in en plant mijn hengels op de half verzonken rodpod. Bring it on broeder! 

Leuk vooruitzicht is dat Boudewijn langskomt. Hij heeft toevallig een afspraak in de buurt en kan een half uurtje komen buurten. Als hij arriveert stort ik mijn hart uit en vertel hoeveel onrecht mij toch wordt aangedaan. Hij luistert en knikt, af en toe uit hij een instemmend ‘grommetje’, dat is voldoende, ik voel me steeds beter. Zeker als opeens mijn linkerstok zowat breekt door een keiharde run die de blank voorbij de 90 graden trekt!  

Je weet pas zeker dat de dril een feest was als je het net onder vis hebt geduwd. Maar nu weet ik het al meteen vrij vlot. Zelfs nadat de vis zich drie keer volledig vast heeft gezwommen, weet ik het nog zeker. Dit gaat goed komen. En toch breekt me het zweet uit als de vis opeens twintig meter naar links de kant in duikt en echt muurvast lijkt te zitten. Een patstelling! Geen enkele truc werkt, shit! Dan maar halen. Ik stap dieper het water in en waad naar de vis met het net over mijn hoofd. De vis ligt inmiddels recht onder mijn voeten, downright zeg maar. Volledig verstrengeld in een enorme bos wier, ik kan niet goed bukken om het wier los te maken want dan loopt mijn waadpak vol. Ik klooi wat met de steel van het net en uiteindelijk is de vis vrij. Ik roep heel hard ‘hoezee’ als de vis genet is. Boudewijn ziet mij niet, maar hoort me des te beter en maakt de camera’s vast in orde.

 

Mooie foto! 

Het is echt een hele toffe schub, bruut, precies zoals ik ze graag zie. Na de release moet Boudewijn alweer weg want anders mist hij zijn lift. Ik geniet nog een uurtje na, maar als het lijstje met frutflutprut-dingetjes weer de bovenhand gaat voeren in mijn bovenkamer besluit ik af te taaien. Eén vis is genoeg en nu aan de slag!

 

Zo zie ik ze heel graag!