De hengels van At...
Ik ga iets doen wat ik eigenlijk nooit doe. Ik ga iets
zeggen over een artikel dat ik heb geschreven in Dé Karperwereld. Sterker nog,
met toestemming van Franklin Broeckx, hoofdredacteur van Dé KW, mag ik de PDF
van mijn artikel vrijgeven. Waarom? Omdat ik graag wil dat nog meer mensen
lezen over wat een toffe kerel At was.
Ik weet zeker dat At’s weduwe en zijn meiden dit zullen
lezen en dus ga ik nog een keer iets doen wat ik normaal nooit doe. Ik ga
vragen of jullie willen reageren nadat jullie de PDF hebben gelezen, dat zou ik
zeer op prijs stellen. Dankjewel! Klik HIER voor de PDF.
familie van At en Rolf veel sterkte gewenst.
BeantwoordenVerwijderenwe kennen elkaar niet maar dit soort verlies kent iedereen jammer genoeg in zijn/haar leven.
het gevoel dat je hele wereld ophoudt en hoe je in godsnaam verder moet.......
nogmaals sterkte,
patrick
Mooi gesproken Patrick, heel mooi! Thx!
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi verwoord
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi verhaal kippenvel zo hoort een vriendschap te zijn en pak die twintig
BeantwoordenVerwijderenHeel lief dat je een jaar later deze man nog in the picture zet. Iedereen is belangrijk. Ook als ze er fysiek niet meer zijn.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenAllemaal bedankt,voor de mooie woorden,
BeantwoordenVerwijderenIrene weduwe van At.
echte vrienden verlies je niet, je bent onafscheidelijk en zelfs met de tands des tijds er voor zorgt dat jullie niet samen kennen zijn weet je gewoon dat het ook een kwestie van tijd is dat jullie elkaar weer op de schouder slaan.
BeantwoordenVerwijderenmaar nog niet....nog niet!!!
nooit vergeet je je gabbers en dat houd ze meer levend dan je weet!!
aangrijpend verhaal, geniet keihard van zijn hengels en leef!!
ik ken At niet maar hij leeft zeker voort in je gedachte
Heel mooi. Ik zal morgen even aan je maatje denken als ik aan het vissen ben.
BeantwoordenVerwijderenals eerste heel veel sterkte aan de nabestaanden. en rolf wat een bizar verhaal man .stekte pik .fons
BeantwoordenVerwijderenjij was zijn beste vriend , of beter gezegd je bent nog steeds zijn beste vriend.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig hoe jij dit hebt geschreven man !
Veel sterkte toe gewenst aan jou en de na bestaande van At
Sander
Een jaar, 3 maanden en een dag of zeventien alweer geleden, dat is het eerste waar ik aan denk als ik je "pakkende" verhaal lees. Verder proef ik een ongelofelijke verbondenheid en gemis wat je feitelijke nooit kwijt zult raken en dat is maar goed ook. De mooie herinneringen aan een mooi mens stemmen je soms wat verdrietig maar maken ook weer plaats voor blijdschap. Bevoorrechting komt in mijn brein op, ja, bevoorrecht om zo iemand te hebben mogen kennen.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor het delen van jou herinneringen.
Martin
Ik ben niet goed in schrijven en reageer normaal nooit.... maar dit stuk komt recht uit jou hart gap , want ik weet wat At voor jou betekende.
BeantwoordenVerwijderenToen we samen nog vaak viste op de Berenkuil ( ook ooit een stek van jou en At samen) vertelde jij mij de story,s over hoeveel fun en lol jullie samen hadden beleefd.
Die hengels van At zijn goed terecht gekomen en ik weet zeker dat jij ze in nagedachtenis ook echt gaat gebruiken om ouderwets biggen te rammen, en dan bij 10 schuin naar boven gluurt.
Heel veel sterkte voor Irene de kids en andere nabestaande en ook voor jou gap .
Andre
Mooi verhaal Rolf, dat zijn echte vrienden en die vergeet je nooit!
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte voor de nabestaanden en jou Rolf...!
Rick
Kippevel! Mooi geschreven en recht uit het hart...dat weet ik en voel ik! Ook al kende ik At niet heb je me regelmatig over hem verteld en daardoor toch het gevoel dat ik hem een beetje kende. Trek die stokken van At nog maar een keertje goed krom, misschien hoor je in de verte wel iemand roepen... TIEN!
BeantwoordenVerwijderenVoor mij een herkenbaar verhaal, gelukkig ben ik even alleen thuis. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderen1200 woorden recht uit het hart… gewoon noem ik dat niet! Er zijn er maar weinigen die jou dit zo nadoen Rolf! Het zal je hopelijk helpen in het accepteren van het verlies van zo’n mooie vriend. En misschien helpt het niet alleen jou, maar ook Irene, Joyce en Kelly. Ik was stil van het verhaal, dus wat het met jullie doet is onbeschrijfbaar! En toch heb je het geschreven…
BeantwoordenVerwijderenLieve mensen, allemaal ontzettend bedankt voor jullie mooie woorden. Ik weet zeker dat At mee glundert vanaf een wolkje! THANKS!
BeantwoordenVerwijderenRechtstreeks uit het hart op papier. Zoiets raakt me meer dan het 13e in een dozijn succesverhaal. In stilte werd ik sprakeloos. Wat mooi dat Dé Karperwereld inziet dat er meer is dan vissen.
BeantwoordenVerwijderenDave
ROLF bedankt nog en een dikke zoen van ons. En alle vis en gewone vrienden bedankt voor de lieve en mooie reacties,
VerwijderenIrene,Joyce en Kelly
Ik deel Dave zijn mening !!!
BeantwoordenVerwijderenMooi gezegd Dave
Groet
Kippenvel en vochtige ogen. Mooi en ontroerend eerbetoon Rolf.
BeantwoordenVerwijderenGroet,
Hans J.
Brok in mijn keel...
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig en tegelijkertijd aangrijpend verhaal. Enkele jaren geleden mocht ik een keertje mee met At en Rolf naar de Bosbaan. Ik had tot dan toe nog nooit een karper gevangen. At en Rolf zouden het mij wel even leren. We zaten nog geen paar minuten toen het hard begon te regenen. Gewoon doorvissen als echte kerels! Het werd zelfs beregezellig onder de groene paraplu's. En....er werd gevangen en hoe !! Nadat de echte karpervissers hun slag hadden geslagen mocht ik trots als een aap met behulp van de adviezen en aanmoedigingen van At en Rolf mijn eerste karper drillen en landen. Nog altijd ben ik deze twee vrienden dankbaar voor mijn karper-vuurdoop. En aan At zal ik een dierbare herinnering bewaren. Deze visdag zal ik nooit vergeten !!!Vader van Rolf.
BeantwoordenVerwijderenik ben blij dat ik het weer heb kunnen lezen,
BeantwoordenVerwijderenik ben nog blijer dat ik At een keer, jaren geleden, bij jullie op kantoor heb mogen ontmoeten.
Soms lees ik verhalen waarvan ik stil val, en dit is er zo een.... Erg mooi geschreven Rolf, ik voel de emotie tot in mijn kruin.
BeantwoordenVerwijderenWat is het leven soms toch oneerlijk hard. Gr Peter
Hoe bruut de verhalen over het hengelen dan ook mogen zijn, hier word gesproken door een man met een hart, een groot hart. Onbeschrijfelijk mooi hoe je ons nog één keer in jullie avonturen meeneemt. Good Job Rolf, erg mooi.
BeantwoordenVerwijderenSterkte gewenst voor jou en natuurlijk ook voor Irene, Joyce en Kelly.
Met oprechte groetjes,
Bastiaan Cappendijk
Ik heb een traantje weggepinkt Rolf! Een prachtig en ontroerend verhaal. Ik wens de vrouw en de kinderen van Ad veel sterkte toe.
BeantwoordenVerwijderen'Tot in mijn kruin... Kippenvel.... Brok in de keel..... Dierbare herinneringen.... Stilvallen..... Onbeschrijfelijk.... Traantje wegpinken....'
BeantwoordenVerwijderenFuk mannen, superbedankt voor alle replies... Echt cool. Echt. DAMN!
Je leest veel van die verhalen van geweldige en minder geweldige mensen die overlijden.
BeantwoordenVerwijderenEn dan denk je er even over na en dan ga je weer verder.
Maar waneer er een karpervisser overlijd dan lijkt het soms wel.
Of je er meer of langer over nadenk,en weet je hoe.... dat komt omdat wij (karpervissers)maar een raar volkje zijn.
Maar waneer het er op aankomt er voor elkaar zijn.
Ik weet zeker dat ze daarboven een mooi plekje voor hem hebben,daar gaat jullie tijgernoten record:)
Heel erg veel sterkte voor de familie in deze moeilijke tijden.
M.V.G weer zo een ( rare karpervisser ).
Ook na drie jaar mag ik vast nog wel een berichtje plaatsen. Met plezier lees ik nu en dan nog oude berichten van de peuteraar en Natvlees. Net met een brok in de keel over At. Zo te lezen een erg mooie kerel, mede door jouw artikel leeft hij toch nog een beetje door.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen