NatVlees - Jaarverslag 2017

Het jaar 2017 zit er op, voor mij was het een bijzonder jaar. Graag neem ik jullie mee naar 365 dagen aan de waterkant, heb je er zin in? Bijna 30 foto's staan op je te wachten en hier en daar wat flardjes tekst. Ik zeg: 'Spring achterop en ik neem je mee naar mijn NatVlezige jaar 2017’…

Ieder jaar weer neem ik mij voor om vooral mijn eigen ding te doen. Weg van de meute en alsmaar dieper de bosjes in. Bij voorbaat al wetende dat mij dit vis gaat kosten, met name grote vis. Het kan mij steeds minder boeien, ik wil rust en doen wat ik leuk vind, niet wat de meute mij probeert voor te schrijven. Des te bijzonderder dat ik in 2017 maar liefst 4 nieuwe karper PR’s wist te vangen, hoe is dat nu mogelijk? Mijn grootste (Franse) karper ooit, mijn grootste Nederlandse vis, de grootste rijen en, als klap op de vuurpijl en misschien wel de lekkerste voor mij, de dikste randmeerkarper tot op heden! Het boeide toch niet? Nee, maar lekker is het wel! Laten we een stukje verder tuffen…

Ik vis steeds minder, daar ben ik wel achter, het wordt allemaal wel steeds efficiënter. Vergis je niet, ik blank vaker dan ik vang, dat is altijd al zo geweest, maar dat heeft echt vooral te maken met de keuzes die ik durf te maken. Als ik door Amsterdam rijd, of het nou Noord, Zuidoost, West of op enige andere plek is, ik heb zowat overal wel eens gehengeld. Het is eigenlijk bijna bizar hoe ik destijds aan het zoeken was. De plekken waar ik nooit wat ving of gewoon stomweg niet heb kunnen doorgronden boeien mij steeds harder, ik moet en zal daar een vis vangen. Natuurlijk kan ook ik naar de geijkte plekken gaan en de zoveelste boiliehoer verleiden en daar dan geil over verhalen, zoekend naar online bevestiging zodat ik mij meer mans en een betere karpervisser kan noemen. Onzin! Ik vis voor mij, toen, nu en zeker straks. 

Ik weet het! Ik ben een ouwe lul! Een bejaard, romantisch wrak dat eeuwig op zoek is naar pure vrijheid en een hengel als excuus gebruikt. Oprecht begrijp ik driekwart van de huidige generatie karpervissers niet die jaar in, jaar uit hetzelfde water belagen of immer de wateren bevissen waar iedere karper 7 namen en een gemartelde bek heeft. Ook ik wil grote vissen vangen, maar niet ten koste van alles, als het ooit zover komt dan stop ik en word ik fulltime gigolo, ook leuk.

 
2017 dan… Zoals ieder jaar begon ik met snoekvissen, maar al vrij snel pakte ik door op vriend karper. Van simpele winterwatertjes tot onbekende zwijnensloten, van Neerlands enige binnenzee tot één van de machtigste rivieren van Frankrijk. Overal ging ik lekker hard op mijn bek en ving ik vis. De foto’s…

Februari begint goed

Heel goed zelfs! Het afscheid van Cor Spinhoven...

Dikke botten rammen op het NZK in maart, leuk!

Maart begint voortvarend...

Heel voortvarend zelfs! Mijn grootste Nederlandse karper ooit! Twee keer eerder op de mat, maar nu op topgewicht!

Een nieuwe vismaat!

Zo blij met deze vis! NZK-rakker!

Naar de Saone!

Heel veel meerval!

En mijn grootste karper ooit!!!

Terug in Nederland, een nieuw PR rijen! Het gaat maar door!

Een groots avontuur! Een week op de randmeren vanaf een boot!

Meteen maar een volschub!

En mijn randmeren PR op de allerlaatste dag...

Eén van de vele, prachtige openwater-midtwintigers die ik in de zomer weet te vangen...

Hier word ik echt zo blij van! Een stokoude Valkenswaarder, al 10 jaar niet onder de 30 gevangen! Ik flik het!

Aan buffels geen gebrek, 101cm pure pret!

Een nachtje terug naar de randmeren, 100% afzien, 200% genieten!

Mijn beste makker hengelt een stevig hengeltje mee...

Nog maar een dikke metervis!

Duidelijk een vijftiger zonder buik!

Een verdwaalde bijna-rijen...

Vissen op water waar geen vis zit... Bijzonder!

Een nooit eerder gevangen edelschub, ik juich een juichje!

Het jaar eindigt waar het begonnen is, met snoek en mijn beste vriend!

Het jaar 2017 was goed voor mij. Ik heb de vissen niet geteld, waarschijnlijk heb ik te weinig gevangen, het zij zo. De vissen die ik wel heb gevangen heb ik onthouden, zij waren mooi en bijzonder. Dat was voorheen wel anders, als de ene nog aan het herstellen was na de release, hunkerde ik alweer naar de volgende. Ik weet ook steeds beter wat ik wil; geen gezeur ‘an me kanis’, een horizon en vooral vrijheid, godnondeju, wat hunker ik toch naar vrijheid!

In 2017 heb ik ook wat mensen meer leren appreciëren, ik wil er eentje uitlichten: Andres de Rouville. Hoewel een halve decade jonger ook al een oude bok. Maar wat een drive heeft die gast zeg! En slim! En hij houdt van bier! Allemaal pluspunten dus… Thanks voor alle leuke momenten ouwe haakneus! 

2018 dan… Daar gaan we weer: ‘Where do you come from, where do you go, where do you come from Cotton Eye Joe?’ Ik ‘come’ uit Amsterdam, de mooiste stad van de wereld en daar zal ik vissen. Tot ik erbij neerval. Groot, klein, het bomt me niet, zolang het maar geen naam en een gave bek heeft…