Een fiks verhaal...

Ik bespeur bij mijzelf het laatste half jaar een steeds grotere terughoudendheid wat betreft het delen van verhalen en foto’s als het op vissen aan gaat. Alhier op NatVlees maar ook op Facebook. Analytisch als ik ben probeer ik daar al enige tijd de reden van te achterhalen. Ik kom er niet echt uit, heeft het met leeftijd te maken? Of omdat ik eigenlijk alles wel een keertje heb be- en geschreven? Hunker ik naar lekker anoniem vissen? Of word ik moe van al die bewijszieke vissertjes die alles maar online gooien om zodoende hun lege bestaan nog enige betekenis te geven met een hoop duimpjes ter compensatie van een ondermaats geslacht? Hoe dan ook, ik blijf wel wat posten, maar het zal slechts een fractie zijn van wat er werkelijk gebeurt in mijn leven als liefhebber van al het onderwaterbroed dat ons Neerlands nat biedt.

 

Mijn beste vriend, mijn grote, kleine man (een frase die inmiddels ook gemeengoed is geworden op het www) is nog zo lekker onbevangen. Hij weet wel dat pappa af en toe in een blaadje staat en wat op internet kloot. Maar wat boeit het!? Hij wil vissen en dat vind ik mooi. Hij brengt mij terug naar het simpele genieten, eigenlijk waar vissen om hoort te gaan. Bedankt Ran! Geen bewijsdrang, niet altijd een foto omdat het zo nodig moet, nope! Gewoon kloten in de natuur en af en toe een stuk carbonstaal door een onschuldig lipje rammen, mooier wordt het niet. 

De afgelopen maanden ben ik vaak met Ran op pad geweest. Met de vaste hengel een stukje brood, met de shad op baars, op karper na een mooie voerperiode. We ‘pakten’ zelfs een paar nachtjes. Hieronder een bloemlezing van onze visavonturen in beeld.

 

 Een nachtje bracht ondermeer deze mooie schub op de mat...

 

  Weer of geen weer, deze keer op pad met de shad aan het IJ...

 

Dit is er eentje uit de categorie 'openwaterbeuker'...

 

Vriendje Jan had nog nooit een spiegel gevangen... Opgelost!

 

Op een stukje brood tijdens het witten!

 

Aasvissen vangen in het park... Heeft iemand zijn aquarium geleegd?

 

Tja, dan ben je als pappa best trots...

 

En ja, zelfs vis ik ook nog...

 

Dit jaar is een goed jaar voor mij. Ik vang niet superveel, maar wat ik vang is groot, mooi of allebei. Voor het eerst heb ik gericht gevist op één enkele vis. Een heel grote, oude spiegel, een vergeten vis. En na 5 maanden mocht ik 'm bijturfen. Ik plaats geen foto, waarom ook? Ik heb een fikse plasser!